Over mij

Ik ben Nikki Szofia, singer-songwriter, spoken word artiest, dichter, schrijver, kleinkunstenaar. En oh ja, ik heb ook Antropologie gestudeerd, met een specialisatie in politieke antropologie en Hongaars nationalisme.

Ik maak kunst om te begrijpen wat het is om mens te zijn. Mijn podiumkunsten kenmerken zich met dat ik niet alleen mijn woorden voor zich laten spreken, maar maar mijn gehele lichaam; in beweging, mimiek, stemgebruik, contact met het publiek en gebruik van het podium. Het gevoel zit namelijk niet alleen in de woorden, maar in de gehele belichaamde ervaring.

Die gehele belichaamde ervaring is van belang, omdat ik denk dat we in de maatschappij waarin we leven zo erg los staan van ons lichaam. We moeten van ons hoofd zo veel en rennen de hele dag door dat we ons lichaam vaak als een last zien dat moe ziek en misselijk is op het moment dat het even niet uitkomt.

Maar dat lichaam is nu juist zo prachtig en draagt ons overal naartoe, én - daar komt de link met kunst - kan ons zoveel laten voelen. En dat voelen, daar kan kunst bij helpen. Misschien is het een liedje die je altijd opvrolijkt, die ene scène van die film waarbij de tranen elke keer weer in je ogen springen, dat schilderij die je zo mooi vindt of dat ene gedicht waar je je zo in herkent.

Missie

In deze wereld vol prestigieuze talentenshows waarin wordt gestreefd naar uitersten en het maximale en übertalenten worden geïdealiseerd, wordt al snel vergeten waarom we als mensen ooit zijn begonnen met kunst maken. Dat ging niet over de beste zangstem hebben of een talentenshow op tv winnen; kunst gaat om gevoelens kunnen uiten, emoties een plek kunnen geven en kunnen delen met anderen.

Ik geloof dat kunst je kan helpen dichter bij jouw kern en gevoelens te komen. Ik heb zelf een heel lange tijd niet veel gevoeld. Er was te veel narigheid om te voelen dus deed ik dat maar niet. Ik leidde mezelf af met heel hard werken en heel hard sporten. Rusten deed ik liever niet, want dan moet je je lichaam voelen. Gevolg: een zware burn-out van bijna twee jaar. Les geleerd :)

Ik begreep pas tijdens mijn burn-out het belang van mentale gezondheid. Onder andere middels woord-kunst lukte het me meer in verbinding te staan met mijn lichaam en gevoelens. Het is een tool die ik graag inzet om ook anderen te helpen. Faalangst geen kans geven, kunst kunnen maken vanuit gevoel en vanuit daar durven groeien; dat is wat ik probeer mee te geven aan de mensen met wie ik werk.

Kunst is niet een strijd om de beste, het is een communicatielijn met jezelf en met anderen.

Mijn missie is mijn medemensen empoweren in en middels kunst.

Wat ik doe en kan bieden

Ik organiseer op vrijdagavonden De Schrijftafel, een dichters-collectief opgericht door dichters Furgell Pansa en Godfrey Lado. De Schrijftafel is een laagdrempelig platform waarbij we samen schrijven om elkaar te stimuleren en inspireren en d.m.v. laag-drempelige schrijfoefeningen in de creatieve flow komen; tegen de angst om het goed te doen in dus, want kunst hoeft niet mooi te zijn.

Ik ben op zoek naar die leuke opdracht in de culturele en/of educatieve sector waarin ik met gedreven idealisme mijn schrijf-skills en creativiteit als schrijver en kunstenaar kwijt kan.

Wat ik kan bieden:

teksten schrijven (artikelen, reportages, interviews, persberichten)
spoken word maken/performen voor (speciale) gelegenheden
gedichten op maat maken, bijvoorbeeld voor in goodiebags
schrijfworkshops (voor alle niveaus)
eindredactie/redigeren van artikelen en/of poëzie
coördinatie van maatschappelijke en/of culturele projecten

Een compleet, gedetailleerd overzicht van wat aanbied vind je hier.